Raadgevers

‘Kies je raadgevers zorgvuldig’. Dat was het advies van mijn therapeut in de periode dat mijn man opgenomen was vanwege zijn verslavingen. Veel mensen wisten indertijd dat mijn man in de kliniek zat. Dat was onvermijdelijk, want zijn opname daar zou enkele maanden duren. Naast de opluchting die ik voelde, omdat hij deze behandeling deed, waren de maanden voor mij ook zwaar. Júist omdat hij op een veilige plek zat en eindelijk echt ging werken aan zijn verslaving, kwam er bij mij meer ruimte om te ontdekken wat alles met mij gedaan had. Er was verdriet, boosheid, paniek, angst, eenzaamheid, herinneringen, nachtmerries, verwarring. Ik leefde in die periode van therapiegesprek naar therapiegesprek. Wat was het fijn om mijn vragen, zorgen en verhaal te delen met mensen die ik vertrouwde, die mij begrepen, mij konden bemoedigen en een spiegel durfden voor te houden.

Meer of minder goed bedoelende opmerkingen

Met hen besprak ik ook de verwarring die ik vaak voelde in het contact met de mensen om mij heen. In de loop der tijd had ik zoveel meer of minder goed bedoelende opmerkingen en vragen gehad:

• Jullie moeten de vuile was niet zo buitenhangen
• Jij doet toch ook wel eens wat verkeerd?
• Je moet hem gewoon vergeven
• Niet aan denken, dan gaat het wel weer over
• Als hij die dingen deed, dan zal hij wel tekort gekomen zijn bij jou
• Heb je al die therapiegesprekken nou echt nodig?
• Ik snap niet dat je nog bij je man blijft, ik was allang weggegaan
• Maak je het nou allemaal niet een beetje te groot? Niet zo moeilijk doen hoor.

Het was verwarrend. Pijnlijk ook soms. En ik had geen idee hoe ik met dit soort opmerkingen om kon gaan. Ik had in die tijd nog geen verweer. Ik had nog niet geleerd om mijn stem te gebruiken of de woorden gewoon langs mij heen te laten glijden. Ik nam ze vaak serieus, liet ze me raken en ze zorgden ervoor dat de verwarring die ik vaak voelde alleen maar groter werd.

Ik kan zelf kiezen…

Gelukkig waren er ook andere woorden. Woorden van therapeuten, van een predikant, van lieve vriendinnen. Het waren stuk voor stuk mensen die ruimte gaven voor het proces dat ik meemaakte, die vragen stelden in plaats van ongevraagd advies gaven, die meeliepen in plaats van de weg te wijzen. Die bereid waren te luisteren , maar me ook liefdevol een spiegel durfden voor te houden.

En één van deze mensen gaf me ooit wel een advies: ‘Kies je raadgevers zorgvuldig’. Het hielp me om te beseffen dat ik zelf mag kiezen welke mensen belangrijk voor mij zijn in mijn herstelproces. Ik realiseerde me dat ik daarin veel te kiezen heb:

• Ik kan zelf kiezen naar wie ik wil luisteren, en naar wie niet.
• Ik kan zelf kiezen welke woorden ik serieus wil nemen, en welke niet.
• Ik kan zelf kiezen wie ik om hulp wil vragen, en wie niet.
• Ik kan zelf kiezen met wie ik mijn verhaal wil delen, en met wie niet.
• Ik kan zelf kiezen aan wie ik mijn vragen wil voorleggen, en aan wie niet.

Ook jij mag zelf de keuze maken welke mensen betrokken mogen zijn bij jouw herstelproces en wiens woorden je serieus wilt nemen. Wie zijn jouw raadgevers? Dat kan een vriendin zijn, een lotgenoot, een familielid, een therapeut of een pastoraal werker. Kies daarin zorgvuldig, maar blijf niet alleen hiermee lopen. Je hebt mensen – raadgevers – nodig! Wil je hierin een eerste stap maken? Neem dan contact met ons op, word lid van ons forum of kom naar één van onze activiteiten. We zijn er graag voor je!

Anita

Anita is oprichter en medewerker van Kostbaar Vaatwerk, auteur van ‘Zijn lust en mijn leven’ en ervaringsdeskundig therapeut met een eigen praktijk: ‘Elim’. Kijk hier voor meer informatie over Anita