Groepen

Heel leerzaam, heel herkenbaar. Handvatten die me helpen om uit mijn dal te klimmen én die ik mijn leven lang mee wil nemen. Mijn enigste plekje waar ik centraal stond en niet mijn man. Een veilige haven waar ik 10 keer even fijn aan kon meren. Wat ik geleerd heb is: stilstaan en ruimte geven aan gevoelens (pijn mag er zijn), geen bitterheid of haat een kans geven om te groeien in mijn hart. Het onderwerp ‘omgaan met boosheid’ was heel nuttig. Het heeft me echt heel erg gevormd en geïnspireerd om deze last / dit juk op een christelijke manier te dragen. Bedankt, écht heel erg bedankt.

Voor mij waren de bijeenkomsten een opvulling van een gat waar ik in viel toen het echt tot me doordrong dat ik de partner ben van een man die pornoverslaafd is. Waar moet je dan heen? Wie begrijpt je echt en snapt wat je bedoelt? Dat begrip, die erkenning en herkenning vond ik bij Kostbaar Vaatwerk. Ik ben zo dankbaar dat jullie dit werk willen en kunnen doen!  In het begin keek ik het lijstje met onderwerpen door en dacht: ik zie wel. Gaandeweg merkte ik steeds meer dat de onderwerpen zo goed gekozen zijn. Het was en is zeer helpend voor mij. En dat er echt vanuit de Bijbel gezocht wordt hoe om te gaan met deze problematiek.

Het was heel waardevol! En leerzaam. Heeft me inzichten gegeven. Ik ben blij dat ik hieraan meegedaan heb. Ik heb geleerd om meer voor mezelf te zorgen, grenzen aan te geven, kijken wat ik wil, mezelf weer een stukje terug vinden. De lessen waren allemaal heel leerzaam. Heb er echt heel veel aan gehad. Wat ook heel fijn was, is de herkenning in de anderen. En van elkaar kon je ook weer leren.

Ik heb de bijeenkomsten van de groep als heel waardevol ervaren. Fijn om ervaringen uit te wisselen en je eigen verhaal echt kwijt te kunnen, zonder bang te zijn voor oordeel. Het was zo kostbaar dat deze vrouwen meegingen op mijn reis en konden voelen wat ik voel. Het onderlinge vertrouwen en begrip was heel bijzonder. De gespreksleidster vraagt goed door waardoor je verder na gaat denken over je eigen proces en denkwijze. Het heeft me veel eyeopeners gegeven om mee verder te kunnen. Midden in zo’n donkere periode waren de bijeenkomsten lichtpuntjes om naar toe te leven. Een plek om samen onder deskundige leiding de diepte in te gaan, pijn en verdriet in de ogen te kijken, elkaar te bemoedigen, samen te lachen en te huilen en op te laden.

De bijeenkomsten vond ik erg fijn en waardevol. Doordat je eindelijk mensen om je heen hebt die het zelfde doormaken, is het erg prettig om je verhaal, je gevoel kwijt te kunnen en dit ook van anderen terug te horen. Veel herkenning. En dat geeft weer de bevestiging dat het niet raar is hoe we ons voelen en wat er allemaal door ons heen gaat. De stof was ook erg herkenbaar en gaf voor mij het besef dat het niet aan mij lag, dat het een logisch gevolg was EN dat het zin had om door te “vechten”. Ik kan alleen maar zeggen dat ik superblij ben dat ik jullie gevonden heb. Dat ik erg dankbaar ben voor jullie, voor wat jullie in elkaar hebben gezet, de lesstof, je boek en al jullie vrije tijd. Met ons gaat het erg goed, ook lichamelijk voel ik mij weer een stuk beter en ik zie de toekomst positief! En dat is zeker door Kostbaar Vaatwerk!

Het was heel bijzonder om ervaringen te kunnen delen met elkaar, en van dichtbij inzage te krijgen in elkaars leven. Mooi, maar tegelijkertijd ook heel heftig om ook mee te maken hoe verschillende relaties door een ernstig diep dal gaan. Onderwerpen in theorie gaf inzicht in processen. Soms meer, soms minder. Het gaf een fijne band met elkaar, met als resultaat dat we elkaar geregeld willen blijven ontmoeten. Fijne begeleiding van de gespreksleidster. Ook de opening met gebed. Mooi zoals het geloof en Gods werk ook steeds weer ter sprake kwam en het erop wijzen dat we bij Hem troost kunnen vinden.

Ik zou tegen andere vrouwen willen zeggen: weet je niet meer waar je het zoeken moet, nu je weet dat je partner in de ban is van de porno? Wil je in alle rust en veiligheid je gevoel, je vragen, je twijfels, je boosheid kunnen delen in een kleine groep? Schroom dan niet om mee te gaan doen aan een gespreksgroep. Hier wordt deze rust en veiligheid je geboden. In 10 bijeenkomsten leer je heel veel: over wat porno met je doet, hoe je voor je zelf mag zorgen, dat je best boos mag zijn, dat je niet de enige bent, dat grenzen goed voor je zijn en dat JIJ het waard bent om geliefd te zijn!

Het was heel fijn en heel zwaar. Ik vond het zo fijn omdat er erkenning en herkenning was. Je hoeft weinig aan elkaar uit te leggen, je weet van elkaar hoe heftig het is en hoe het voelt. Het was voor mij een plek om even achter over te kunnen zitten, een plek voor mijn verhaal en het verhaal van de andere waardevolle vrouwen.  Ik vond het zwaar omdat dit ook één van de weinige plekken was waar ik zelf bij mijn pijn en verdriet kon. Ik heb geleerd dat ik zorg voor mezelf mag vragen aan anderen en aan mezelf door aandacht te hebben voor mijn verhaal. Ook heb ik geleerd om op zoek te gaan naar mijn grenzen en deze proberen beter te bewaken.

Ik heb de bijeenkomsten als heel fijn en veilig ervaren. Ik kon mijn verhaal kwijt en er werd geluisterd naar elkaar.  Ik heb telkens met behulp van het materiaal en opdrachten nagedacht over toepassing in de praktijk. Ik heb geleerd dat ik niet overal verantwoordelijk voor ben, bijv. voor de verslaving van mijn man. Ik heb geleerd dat ik boos mag zijn en verdriet mag hebben, ik hoef mezelf dat niet kwalijk te nemen. In de praktijk moet ik mezelf dit steeds voorhouden om te blijven leren wat mijn verantwoordelijkheid wel is. Ik heb veel geleerd tijdens de bijeenkomsten en kon alle vragen stellen. Nu zijn de bijeenkomsten voorbij en ik zal de groep heel erg missen. We hebben samen een band opgebouwd!

Ik heb de bijeenkomsten als ontzettend waardevol ervaren. Gevoelens als verdriet, pijn en boosheid waren zo herkenbaar, er kwamen woorden voor. Door de theorie goed voor te bereiden, had elke bijeenkomst ook zijn eigen karakter. Het ene thema was moeilijker dan de andere, maar ook daar konden we heel open in zijn. Ik vond de begeleiding van onze gespreksleidster ook zo bijzonder! Ze zei al gelijk: je bent hier voor jezelf. Dus we hebben het over jou en niet over je man. Eerst dacht ik: hoe kunnen we dan praten, want ik zit hier door hem. Maar het werd al snel duidelijk: het ging over mijn herstel. Ze was een luisterend oor, een troost, maar we kregen van haar ook een spiegel voorgehouden: wat is jouw verantwoordelijkheid? Ik heb heel veel steun gehad aan deze bijeenkomsten. Alsof je even je masker af kon zetten.

Ik vond het bijzonder, waardevol maar ook pijnlijk en intensief…

Ik vond het meedoen aan deze groep heel fijn, bemoedigend.. open en eerlijk. De voorbereiding van de stof is prettig, maar ook leer je op een andere manier naar jezelf en je relatie te kijken. Ik heb geleerd dat ik ook bepaalde dingen in stand houd door mijn gedrag. Dat ik eigenlijk geen grenzen aan kan geven. En vooral het omgaan met boosheid.. vond ik een eye-opener.. Gelukkig mocht ik de boosheid kwijtraken.

Het was heerlijk om een ochtend samen te zijn met andere vrouwen in een soortgelijke situatie. Een plaats waar ik helemaal mezelf kon zijn, niets hoefde te verbergen! Waar ik als het ware met een half woord begrepen werd.

Het was een warm welkom. Deze groep was voor mij een soort van thuiskomen, omdat je vrouwen ontmoet die dingen zeggen die je zelf soms al heel lang denkt of schuldig over voelt. Dan blijken sommige gevoelens er gewoon bij te horen. Erkenning en herkenning dus.