In de afgelopen maanden heb ik het meermaals gehoord: “De verslaving is een probleem van jou man. Het heeft niets…
Een dubbelleven van 15 jaar. Hoe kan ik dit verwerkt krijgen?
Een paar maanden geleden heeft mijn man verteld dat hij al 15 jaar een dubbelleven heeft. Hij werd gedwongen het te vertellen, omdat hij een soa opgelopen had, en ik dus ook via m’n eigen man. Mijn wereld stortte in. Hij heeft 15 jaar lang minstens 100 prostitués bezocht, waar ik nooit wat van gemerkt had. Ik wist wel dat hij een periode problemen met porno had, maar telkens zei hij dat hij er niet meer naar keek, wat ik ook geloofde.
Ik heb hem 2 jaar geleden nog gevraagd of hij het ooit in praktijk gebracht had, en daar kreeg ik een zéér duidelijk antwoord, dat hij dat nooit gedaan had. Ook daar geloofde ik hem weer. Hij heeft mij bijna ons hele huwelijk al bedrogen. Hij is nu in behandeling, en zegt dat hij er tot nu toe helemaal vrij van is. Maar hoe kan ik ooit het vertrouwen nog terug krijgen? Hij heeft zoveel gelogen. Ik weet nu dat hij een expert in liegen is. Hoe kan ik dit ooit verwerkt krijgen, nu je weet dat hij met minstens 100 andere vrouwen seks gehad heeft? Het is nu 5 maanden geleden dat hij het verteld heeft, maar ik zie nog steeds geen lichtpuntje, en ik raak steeds dieper in de put.
‘Annelies’
Antwoord van Anita
Beste ‘Annelies’
Wat een ontzettende klap zal dat voor je geweest zijn, toen je een paar maanden geleden hoorde dat je man je 15 jaar lang ontrouw is geweest. Het is niet te bevatten dat hij zo’n dubbelleven geleefd heeft. Wat is de schade dan enorm. Het is heel logisch dat je, ook al zoekt hij hulp en zegt hij er vrij van te zijn – daar nog weinig van gelooft. Daarvoor is er teveel gelogen. Je vermogen om hem te vertrouwen op zijn woorden is kapot. Om de relatie te herstellen is er heel, heel veel meer nodig.
Vrouwen die iets dergelijks meemaken, ervaren een ‘betrayal trauma’. Je wordt ernstig verwond in de relatie met degene die het meest veilig voor je zou moeten zijn. En dat zorgt voor heel veel onveiligheid en verlies van houvast. Die houvast vind je (nog) niet in de relatie met je man, maar kun je wel (eerst) gaan leren vinden in jezelf en in veilige mensen om je heen.
Dat betekent o.a. dat je heel goed voor jezelf moet gaan zorgen. Dat er hulp voor jou moet komen. Dat je gaat zien waar je beschadigd bent en wat die wonden nodig hebben. Dat je gaat ontdekken wat je wel en niet wilt, wat je nodig hebt om je veilig(er) te voelen, dat je grenzen kunt stellen. Veilig zijn bij jezelf betekent bijvoorbeeld ook dat je er oké mee bent dat het vertrouwen in je man er gewoon nog niet is; dat je dat ziet als een logisch gevolg en dat je niet jezelf bijvoorbeeld ‘dwingt’ om ‘toch te moeten vertrouwen, omdat hij nu hulp heeft’.
Ga heel langzaam, Annelies, echt stapje voor stapje, in jouw tempo. En zorg ervoor dat je mensen hebt die stapje voor stapje met je mee willen lopen, jou ondersteunen en troosten. Je hebt in ieder geval 1 iemand in je eigen omgeving nodig die dit voor je kan doen. Daarnaast kunnen lotgenoten helpen (je bent bv welkom op het forum) en ik denk dat je ook professionele hulp nodig hebt. Laat het gerust weten als je hier meer over wilt weten, als je door wilt praten of als je andere vragen hebt; we zijn er graag voor je!
Hartelijke groet,
Anita