In de afgelopen maanden heb ik het meermaals gehoord: “De verslaving is een probleem van jou man. Het heeft niets…
Hoe weet ik of hij radicaal gebroken heeft?
In de afgelopen jaren heeft mijn man, elke keer als ik hem betrapte, beloofd het nooit meer te doen. Maar elke keer kwam ik weer iets tegen wat wees op gesprekken met andere dames en datingsites. Elke keer beloofde hij weer dat hij in therapie zou gaan en er alles aan zou doen om dit nooit meer te doen. In therapie ging hij, maar nooit de juiste.
Inmiddels weet ik dat het steeds weer gebeurde, ondanks afspraken bij therapeuten, en dat het steeds extremer en walgelijker werd. Ook werd hij steeds beter in het geheimhouden en verbergen. Maar ook al duurde het langer, steeds weer kwam ik er achter door een foutje van zijn kantElke keer ging hij na een jaar of anderhalf jaar weer de fout in en de laatste jaren duurde het soms wel 2 jaar of langer eer ik echt wist wat er weer de hand was. Ik merkte wel iets, maar hij ontkende alles en verborg dingen goed. We werden steeds meer broer en zus.
Nu, na een jaar, is dit voor mij ongeveer het punt waarop hij altijd weer onrustig werd en op zoek ging. Ik merk dat ik er moeite mee heb. Wat gaat er gebeuren? Wat gaat hij doen? Is hij eerlijk? Is hij echt gestopt? Kan het echt dat hij geen drang meer voelt, of toch niet? Hij zegt dat hij het niet gaat doen maar na al die jaren weet ik niet wat ik moet geloven.
Wanneer weet je dat je man echt radicaal gebroken heeft met zijn pornoverslaving?
‘D’
Antwoord van Harko
Elke maand leggen we een aantal vragen van forumleden voor aan hulpverleners die betrokken zijn bij onze stichting. Sommige van deze vragen en antwoorden publiceren we ook op de website. Onderstaande vraag van een forumlid werd beantwoord door Harko Ijkema van praktijk Strijdlust in Dordrecht.
Beste ‘D’,
Wat een slopend proces is dit voor je. Nooit met een gerust hart weten waar je nu aan toe bent. Wat mij opvalt in je verhaal is dat je man in al die jaren nooit zelf gekomen is eerlijk te vertellen als het toch weer fout is gegaan. Ondanks meerdere therapeutische interventies en goed bedoelde beloftes van zijn kant om het de volgende keer anders te doen. Wat zou hem hiervan weerhouden? Is hierover het eerlijke gesprek wel eens gevoerd?
Door die aanhoudende onduidelijkheid lees ik dat je heel erg je best doet om in zijn ‘huid te kruipen’ en probeert te doorgronden wat er in hem omgaat: ‘Wat gaat hij doen? Is hij eerlijk? Is hij echt gestopt? Kan het echt dat hij geen drang meer voelt, of toch niet…?’ Dat is waarschijnlijk een manier voor je waarmee je hoopt controle te krijgen over het oncontroleerbare van je man. Het lastige hiervan is dat alleen hijzelf het antwoord op die vragen kan geven. Want ook hier geldt dat geen één man hetzelfde is in hoe hij deze strijd wint. Zijn er ook nog andere mannen in zijn leven met wie hij een vertrouwelijke relatie heeft om zijn innerlijke strijd mee te delen? Zou het jou een stukje rust geven als hij dit had?
Je belangrijkste vraag is: hoe je nu kan weten dat je man echt radicaal gebroken heeft met zijn pornoverslaving? Lastig. Het is een beetje dezelfde vraag die mannen mij wel eens stellen: hoe kan ik nu weten dat mijn vrouw gebroken heeft met mij te blijven wantrouwen?
Beide vragen, die zowel de man als de vrouw kunnen stellen in deze situatie, hebben vaak te maken met de angst voor verlies van verbondenheid. Dat je elkaar echt kwijt raakt. Die angst, hoe begrijpelijk ook, maakt krampachtig. Er is meestal nog wel liefde voor elkaar, maar deze komt door die krampachtigheid er maar heel moeilijk doorheen. De vrouw zal daardoor kunnen zeggen: als hij eerst maar eens eerlijk is, dan durf ik hem weer te vertrouwen. En de man, door dezelfde angst gedreven, zal iets kunnen zeggen als: als zij eerst eens begint haar wantrouwen op te geven, dan durf ik weer eerlijk en kwetsbaar te zijn. En die beider opstelling kan het herstelproces lamleggen. Soms kan het helpen als de man en de vrouw een beetje beter beginnen te begrijpen dat hun reactie op elkaar niet zozeer bedoeld is als een welgemeende aanval op de ander, maar een reactie mechanisme op de angst de ander kwijt te raken.
Ik neig er toe te zeggen dat je die duidelijkheid dus niet zozeer krijgt uit antwoorden op je eerdergenoemde vragen. Want er zullen zich altijd wel weer andere vragen aandienen, die de onzekerheid voeden. Ook ga je het niet weten doordat hij jou de bewijzen levert dat hij die dingen niet meer doet. Want wie zegt niet dat dit maar een momentopname is?
Wat ik er mee wil zeggen is dat vertrouwen maar ten dele groeit wanneer men braaf de regels volgt en men zich aan de afspraken houdt. Dat is natuurlijk prettig, maar je mag hopen dat een relatie uit meer bestaat dan dat. Jullie zijn vast niet de relatie gestart omdat jullie gek waren op samenleef-regeltjes en contractafspraken, maar omdat jullie gek waren op elkaar en alles om de ander draaide. Dat is wat weer hervonden moet worden.
Wat je wilt, is dat de liefde zoals die er vroeger was, weer terugkeert. Je wilt in zekere zin geen foutloze en volmaakte man. Je weet immers dat die niet bestaat (net zoals de foutloze en volmaakte vrouw niet bestaat). Maar je wilt iemand die jou weer toelaat in zijn leven. Een man die jou betrekt in zijn leven.
Ik denk dan ook dat je naar andere signalen moet uitzien. Wat volgens mij veel meer vertrouwen wekt, is dat je merkt dat hij in zijn gedrag naar jou verandert. Let op: je verlegt jouw focus van het wel of niet kijken naar porno, naar wat er aan gedrag naar jou toe verandert! Merk je dat hij jou weer ziet? Dat hij uit wat hij doet, dat jij de belangrijkste vrouw in zijn leven bent? Dat zit hem in dingen als: tijd en aandacht die hij aan jou geeft, aan de zorg om het gezin, het oppakken van taken en verantwoordelijkheden rondom het huishouden etc. Dat hij het contact met jou opzoekt waar je voorheen merkte dat hij zich isoleerde. Dat hij belangstelling toont voor de dingen die voor jou belangrijk zijn, waar je voorheen merkte dat hij vooral belangstelling had in zijn eigen dingen. Dat hij initiatief neemt om samen dingen te ondernemen, waar je voorheen merkte dat jij degene was die dit moest aangeven. Als je merkt dat dit oprecht en van harte gebeurt, weet je dat het de goede kant op gaat.
Het zijn allemaal uitingen van liefde. En dat is sterker bouwmateriaal voor vertrouwen, dan do’s and don’ts en de afrekening daarvan.
Als er dan weer iets van een basis is, adviseer ik stellen altijd voorzichtig om vooral positieve nieuwe ervaringen op te doen. Oefen samen in het aandacht besteden aan wat jullie bindt ipv aan wat jullie scheidt. Daar krijg je weer energie van. En in die ontmoeting mag je dan de band gaan ervaren die je nodig hebt om de angst voor verlating te overwinnen.
De relatie wordt niet perse beter door alleen de afwezigheid van porno of overspel, maar door hervonden aandacht en liefde voor elkaar. Anders gezegd: een goede relatie wordt niet gebouwd op de afwezigheid van het slechte, maar op de aanwezigheid van het goede! Probeer over die goede dingen die je graag wilt ervaren in je relatie, het gesprek wat vaker te hebben met elkaar. En kijk hoe je dat aan elkaar kunt geven in de ‘taal’ die de ander begrijpt.
Hartelijke groet,
Harko Ijkema
www.strijdlust.net