Terugblik ontmoetingsdag 13 mei 2023

Op zaterdag 13 mei organiseerden wij voor de 17e keer een ontmoetingsdag. 30 vrouwen namen deel aan deze dag. Na het welkom en voorstellen was er een korte lezing over ‘herstel van betrayal trauma’, waarna het tijd was voor de eerste ronde van workshops en gespreksgroepen. Na een heerlijke lunch was er een tweede ronde van workshops en gespreksgroepen, waarna de dag plenair afgesloten werd met ruimte voor inbrengen en vragen.

Aan deze dag werkten o.a. mee:

• Barbara Wolff van Samen in praktijk in Wijchen
• Jantine Stam van Dichterbij Herstel in Veenendaal
• Gea Slijngard van praktijk Gea Slijngard in Hoogland
• Marianne Timmer van praktijk Herstelwerk in Putten
• Anita van Beem van praktijk Elim in Nieuw-Vennep

Na afloop van deze dag vroegen we deelnemers om een reactie. Met hun toestemming delen we een aantal van de reacties die we binnenkregen:  

Het was een warm welkom. Ik voelde me gehoord en begrepen.

Fijn om te mogen ervaren dat ik de afgelopen maanden stappen heb gemaakt in herstel.

Ik vond het heel fijn dat ik toch de gebroken stukjes aan elkaar kon lijmen. Het vertrouwen in God maar ook in mezelf. Ik vond het ook fijn dat er een groepje ex-partners was. Dat is voor mij toch anders dan de vrouwen die nog in de situatie zitten.

Top gedaan, het was echt fijne om anderen te ontmoeten. Wat ik meeneem is zelfinzicht en inzicht en andere kijk op de situatie. Dat ik beter voor mezelf moet zorgen.

Opnieuw spannend van te voren. Slecht slapen, s morgens weinig eten: toch veel meer stress dan ik had verwacht. Het meerijden met 2 anderen was prettig vooraf, en ook om na te praten. Voor mezelf was deze dag een ijkmoment: waar sta ik nu, en daar ben ik best positief in bevestigd. Fijn ook om deelnemers van vorig jaar terug te zien en ‘bij’ te praten, heel bijzonder. Ik heb geleerd dat muurtjes een functie hebben, maar op een bepaald moment ook overbodig kunnen worden. Daar wil ik verder over nadenken en mee aan de slag. Complimenten voor jullie inzet!

De ex-partnergespreksgroep heb ik als erg waardevol ervaren. Vooral om weer even stil gezet te worden bij je gevoel en waar je nu staat.

Ik nam deel aan de gespreksgroep relatieherstel; heerlijk om van andere vrouwen te horen hoe ze met al die ingewikkelde gevoelens omgaan. Ook fijn om m’n eigen vragen te kunnen stellen. In onze eigen omgeving kan dat eigenlijk niet. Workshop muurtjes; mooi om mezelf weer een klein stukje beter te leren kennen. Fijn dat er lunch werd geserveerd. Is gezellig om even samen te eten. Ook fijn dat er zoveel gezonds was.

Ik vond de dag erg fijn! Heel bijzonder om andere vrouwen te ontmoeten en elkaar te bemoedigen + van elkaar te leren! Ik heb genoten van het moment dat ik kapot aardewerk weer mocht herstellen met goudlijm. Ik ben erg blij met het resultaat en het symboliseert ook mijn leven op het moment. Gebrokenheid in herstel. Ik heb geleerd dat ik de rode loper mag uitleggen voor mijn wantrouwen. Ik hoef mij niet schuldig te voelen over mijn wantrouwen, maar mag het wantrouwen juist welkom heten. Dit helpt mij en mijn vriend verder in ons herstel. Ik vond het fijn dat we in kleinere groepjes uiteen gingen en dat ik in dit groepje met leeftijdsgenoten zat. Dit was in het gesprek heel prettig. Ook vond ik het fijn om eerst met elkaar te beginnen en alleen even te kunnen luisteren. Zo kon ik mezelf even settelen. Het was helpend voor mij dat er tegelijkertijd oprechte belangstelling was als dat mij de ruimte werd gegeven. Een aantal keer werd aan mij gevraagd hoe ik de dag ervaarde. Heel fijn die belangstelling! Ik voelde mij gezien. Ook heb ik geleerd van de verhalen die andere vrouwen mij vertelde. Ik vond de koffiemomenten en lunch ook heel goed geregeld! Echt even momentjes om andere vrouwen te ontmoeten en te genieten van iets lekkers en gezonds.

De workshop kintugi was heel fijn. Er waren allerlei emoties voelbaar bij het kapot slaan van iets moois. Zo gebroken heb ik me gevoeld… Kwetsbaar en kapot. Helen kost tijd en niet alles is te repareren en perfect wordt het niet meer. // Bij de workshop muurtjes heb ik geleerd hoe ik stil kan staan bij het muurtje en wat er achter schuilt. Het is ook wel pijnlijk om te beseffen dat ik me nog zo vaak onverbonden voel. Veilige anderen zijn onmisbaar en daarom ben ik dankbaar voor de contacten die ik heb opgebouwd tijdens de dagen van kostbaar vaatwerk.

Allemaal zo goed. Je hebt aan een half woord genoeg, onder elkaar, maar ook wat de therapeuten zeggen. Het is gewoon “kloppend”. Helpend dat ze doorvragen wat iets met je doet en waar het vandaan komt. Ook heel confronterend, maar dat is helpend. Om er zelf ook achter te komen en het binnen te laten komen wat je liever normaal niet doet. En soms zelfs dat iemand anders wat zegt en je dan voelt: dat is het, terwijl je er zelf niet eens opkomt.

Ik vond het heel goed georganiseerd, de groepsgrootte was goed, de thema’s waren fijn om over te hebben. Je wordt stilgezet, je vraagt je af: wat doet het met mij? Het was ook erg pijnlijk voor mij; ik heb 2 eyeopeners mee gekregen. Iemand zei: ‘ik laat mij niet als een vloerkleed gebruiken’. Een andere therapeut zei dat het niet van woorden afhangt maar van zijn daden.

Het was heel fijn om weer met lotgenoten onder elkaar te zijn. Het raakt me iedere keer weer hoe je elkaar zo snel begrijpt en de onderlinge verbondenheid ervaart. ‘s Morgens had ik de workshop Kintsugi. Dat was ontzettend leuk om te doen. Het potje staat nu als symbool in mijn woonkamer. ‘s Middags had ik de workshop Muurtjes. Dat was heel leerzaam. De groep was precies groot genoeg. Zo kwamen we allemaal ruim aan de beurt. En hadden we allemaal weer genoeg huiswerk om thuis mee aan de slag te gaan.

Ondanks dat ik er liever niet had willen zijn, vond ik het een fijne dag. De ontmoeting met vrouwen met een vergelijkbare rugzak, de lezing van Anita, de workshops en de goede zorgen tussendoor droegen allemaal bij aan de positieve ervaring die ik meenam.

Het is goed om met lotgenoten te zijn. Ook om verhalen te horen waar vaak niet over gesproken wordt maar waar je vaak wel veel herkenning ziet of voelt.

Spannend en ook ongemakkelijk. Ik vond het toch wel lastig om daar voor de eerste keer alleen binnen te stappen. Het leek of iedereen elkaar al goed kende. Ik vond het prettig om herkenbare dingen te horen van anderen. En dat sommigen toch een stap in de goede richting hebben gezet met hun partner. Het was voor mij moeilijk om direct een opdracht te moeten doen al gelijk bij de workshop maar het was fijn dat het begrepen werd dat ik daar eigenlijk nog niet aan toe was. Ik liet het eigenlijk allemaal een beetje over me heen komen. Dat kwam door het feit dat het voor mij lastig was om echt bij m’n gevoel te komen en alles nog zo nieuw was voor mij.

Ik vond het spannend maar fijn om anderen te ontmoeten die hiermee te maken hebben. Ik heb veel meegenomen, dat ik het serieus mag nemen, er tijd voor mag nemen om vertrouwen weer op te bouwen. Ik vond het mooi om anderen te spreken en het meest bemoedigend om te horen dat er relaties zijn die hierdoorheen zijn en dat mannen er vrij van kunnen komen.