Hoe kom ik van mijn wantrouwen af?

Ik ben al jaren getrouwd en het grootste deel daarvan hebben we een onbevredigend huwelijks- en seksleven gehad. Ik wist dat hij in die tijd naar prikkelende beelden keek. Na een grote crisis is er een kentering gekomen in ons huwelijk en zijn we gelukkiger met elkaar. Na de crisis ontdekte ik dat mijn man ongewenste contacten met diverse vrouwen had gehad. Dat beperkte zich tot flirten, datingsites en afspraakjes. Er is geen overspel geweest. Dat was niet goed van hem, maar ik voel me er zelf schuldig aan. Het heeft me wel bezeerd.

Nu het veel beter tussen ons gaat, is hij langzaam aan gestopt met het contacten van andere vrouwen. Wel kijkt hij nog naar prikkelende plaatjes op internet. Hij heeft daar nu geen enkele reden meer toe. We hebben er al vaak woorden over gehad. Ik was voor die tijd tevreden met mijn uiterlijk, maar dat is helemaal weg. Ik voel me heel somber, onzeker, waardeloos. Ik geef hem alles wat hij nodig heeft, ik heb hem lief. Toch moet hij nog naar sensuele beelden kijken, en hij bagatelliseert dat. Hij ontkent dat er een leegte bij hem is. Hij zegt steeds ermee te stoppen, maar valt toch terug. Het vertrouwen wordt zo elke keer geschaad. Daarbij ben ik heel jaloers geworden, wat natuurlijk niet aantrekkelijk is.

Mijn vragen zijn: wat brengt hem ertoe om bepaalde sites toch op te zoeken en zou deze behoefte kunnen verdwijnen zoals hij ook gestopt is met de contacten? En het belangrijkste: hoe kan ik mezelf weer mooi gaan vinden en zelfvertrouwen krijgen en afkomen van het wantrouwen en de jaloezie? Zoals ik nu ben, herken ik mezelf niet meer. Ik weet dat ik kostbaar ben voor God, maar mijn onzekerheid gaat over mijn uiterlijk en dan vooral t.o.v. hem. Als ik bij familie of vriendinnen ben, heb ik veel minder last van onzekerheid.

‘Sabine’

Antwoord van Anita

Beste Sabine,

Ja, dat ben je zeker: kostbaar voor God. Het is mooi en belangrijk om dat te weten en te blijven geloven. Je bent onvoorwaardelijk geliefd en waardevol! Bij Hem ligt ten diepste je identiteit. Tegelijk is wat er gebeurt in je huwelijk enorm beschadigend voor jou en ik snap dat je daardoor onzeker wordt over jezelf, dat je wantrouwen en jaloezie voelt. Je vraagt o.a. hoe je af kunt komen van dat wantrouwen en die jaloezie, maar ik denk dat het belangrijk is dat je eerst accepteert dat het er is. Als je man naar porno kijkt (want dat is toch wat ‘ prikkelende beelden’ zijn), als hij belooft te stoppen, maar dat niet doet, als hij afspraken heeft gemaakt met andere vrouwen, dan is dat beschadigend voor jullie relatie en voor jouw vertrouwen. Het is dus logisch dat je wantrouwen voelt. Stop dat niet weg, maar laat het er maar zijn. Jouw wantrouwen is een soort van alarmsignaal dat jou vertelt: er is iets niet goed in ons huwelijk. Jij hoort de enige te zijn voor hem. Er zou geen ruimte moeten zijn voor pornobeelden of andere vrouwen. Jouw wantrouwen kan jou juist helpen om heel goed te gaan voelen: ik wil dat je me trouw bent en dat je helemaal stopt met porno kijken.

Want die behoefte aan porno verdwijnt niet vanzelf. Dat heb je al gemerkt; hij gaat er immers mee door ondanks dat hij zegt dat hij ermee wil stoppen en ondanks dat jij – zoals je schreef ‘hem alles geeft wat hij nodig heeft’. Porno heeft een sterk verslavende werking; hij zal er dus niet zomaar mee kunnen ophouden. En het heeft ten diepste niet te maken met seks, maar met onderliggende behoeften en patronen. Dat zou een leegte in hem kunnen zijn, maar er zijn ook andere oorzaken aan te wijzen. En de vraag is dan: is hij bereid om echt te gaan stoppen met porno en die oorzaken aan te pakken? Stoppen zal niet lukken alleen maar door uit te spreken dat hij het wil, hij zal echt in actie moeten komen, hulp moeten zoeken, en het zal hem iets gaan kosten. Is hij bereid om dat te doen?

En ben jij bereid om te accepteren dat jij zijn pornoprobleem niet kunt oplossen? Hem alles geven wat hij nodig hebt’ gaat hem dus helemaal niet helpen. Jij bent niet de oorzaak of de oplossing! De oorzaak en de oplossing liggen bij hemzelf. En misschien ligt het terugvinden van je eigenwaarde wel in het besef dat jij te waardevol bent om je man te delen met pornovrouwen. Jouw identiteit ligt bij God, maar je mag als vrouw ook verwachten dat jij de enige bent voor je man. Liefhebben betekent niet dat je de ander alles geeft wat hij nodig heeft (dat kunnen we als mensen helemaal niet, ook jouw man moet leren dat zijn identiteit ten diepste bij God ligt die de Enige is die hem alles kan geven wat hij nodig heeft). Liefhebben betekent dat je de ander ook durft te confronteren met de waarheid; dat de weg die hij nu gaat beschadigend is voor jou, jullie en voor hemzelf.

groet,
Anita