Komt het doordat ik beschadigd ben?

Ik kom helaas uit een relatie waar mijn ex-partner een pornoverslaving had die best wel heftig was. Zodanig dat hij mij volledig onderuit haalde met woorden en zinnen als: denk je dat ik nog zin in jou heb nadat er drie kids doorheen zijn gegaan?! En zo kan ik nog genoeg benoemen, maar ik denk dat die zin me nog het meeste raakte. Nu zit ik alweer een paar jaar in een nieuwe relatie. Deze man kijkt ook met regelmaat porno (soms minimaal 4 dagen in de week, soms 1x in de week en heel af en toe gaan er een paar weekjes overheen) iets wat ik echt ontzettend moeilijk en vervelend vind. Het gevoel van minder waarde steekt hierin wel erg de kop op. Hij weet mijn verleden en spreekt geen goed woord uit over mijn ex, maar zelf porno laten doet hij niet. Daarentegen doet hij het juist achter mijn rug om, alsof ik het dan niet zo weten. Mijn gedrag keur ik zeker ook niet altijd goed, want ik controleer het ook zo nu en dan. Wanneer ik dat gevoel krijg en al zie dat hij dat weer gedaan heeft zoek ik de beveiliging. Daar ben ik mij wel bewust van dat ik dat doe, maar denk daarbij ook: dan moet je niet liegen. al beweert hij dat niet te doen; als ik het vraag is het antwoord altijd nee dus ja? Ook benoemt hij het niet als lust, maar als gewoon even ontspannen iets kijken. Dit vind ik totale onzin en sta op mijn standpunt dat het lust is, anders zoek je het naar mijn idee niet bewust op en heb je geen profielen aangemaakt om te kijken. Als we het bespreekbaar maken, hebben we hier knallende ruzie over en ben ik de zeur, want hij doet niks verkeerd en ik moet hem ook zijn eigen dingen gunnen (die ik hem wel gun, alleen porno kijken niet). Wel maakte hij eens een beetje lachend de opmerking dat ik maar zo moest denken dat wanneer hij andere vrouwen kijkt, hij meer zin in mij krijgt. Wat ik een best beledigende opmerking vond en me met de grond gelijk maakte. Ook merk ik dat mijn behoefte naar hem minder wordt als ik al weet dat hij gekeken heeft. Ik begrijp heel goed dat er zeker een stuk beschadiging van mijn verleden hierin een rol speelt, maar toch leg ik er ook me twijfels achter dat niet alleen mijn anti porno hierin het probleem is, maar hij hierin ook een probleem heeft, want waarom die verlangen om dit toch te blijven doen terwijl je heel goed weet hoe de ander zich hierin voelt? Ik leg oprecht mijn twijfels bij het feit of hij niet ook aan een vorm van verslaving doet? Ook heeft hij een tijd lang achter mijn rug om foto’s van ons op internet gedeeld en begrijpt niet dat ik dit zeer schadelijk vond; alsof ik een hoer ben wat zo voor iedereen te zien is. Zijn antwoord hierop is dan dat er niks herkenbaars te zien was. Maar dat mijn ex dit had gedaan vond hij wel schadelijk en had ik aangifte voor moeten doen. Ik vind dit heel krom want ik vind dit het zelfde het lijkt wel alsof hij het nodig heeft te moeten horen dat ik het waard ben dat hij het heeft en andere niet hebben. Ons seksleven is niet slecht, maar ik voel me ook vaak niet meer dan een hoer, om maar te zorgen dat hij geplezierd word. Als we dan over het seksleven gaan is hij misschien wel onderdanig te noemen en moet ik vragen als ik wat wil ;hij krijgt het meeste plezier, want hij hoeft niet te vragen. Mijn gevoel is dan vaker dat dit door zijn porno gebruik komt, want de films die hij kijkt is vooral de man die zijn plezier krijgt of die toekijkt. Ik vraag me oprecht af of het probleem nu echt zo bij mij ligt, omdat ik beschadigd ben en dat hij gewoon normaal als man porno kijkt?

‘Kel’

Antwoord van Anita

Beste ‘Kel’

Tegelijk denk ik dat je – ook als je niet die nare ervaring met je ex had gehad – ook een probleem had met het gedrag van je huidige vriend. De meeste vrouwen vinden het namelijk helemaal niet fijn als hun geliefde porno kijkt. Het lijkt soms net alsof het heel normaal is, maar dat is het natuurlijk niet. Je wilt de enige zijn voor je geliefde en met dat verlangen is helemaal niets mis. Ik lees dat ook terug in wat je schrijft: je vindt het heel moeilijk en heel vervelend dat hij porno kijkt. Je zou kunnen zeggen: dat is jouw positie, jouw standpunt: dat jij die porno niet wilt in je relatie; jij kunt daar niet mee leven, je wilt dat hij stopt. En je vriend is duidelijk over zíjn positie die heel anders is: hij vindt de porno prima, ontspannend, hij vindt niet dat hij er iets verkeerds mee doet en wil dat jij hem dat gunt.

Dat is de realiteit waar je nu in zit: jij en je geliefde die allebei een compleet ander standpunt hebben ten aanzien van dit onderwerp. En dat is lastig, want wat er dan vaak gebeurd is dat je heel hard bezig gaat om te proberen om de ander te overtuigen van jouw standpunt. Jij doet dat door de discussie aan te gaan over woorden als ‘lust’ en ‘verslaving’. Maar je merkt: dat brengt je nergens, het leidt alleen tot eindeloze discussies en ruzie.

Met woorden, uitleggen en discussies kun je hem dus niet op jouw positie krijgen. En laten we eerlijk zijn: ieder mens heeft recht op zijn eigen mening en standpunt. Dus wat er dan overblijft: dat jij jezelf serieuzer gaat nemen. Dat is nu nog lastig, denk ik, omdat je nog twijfelt of jouw positie er wel mag zijn. Je gaat daarin ook nog snel mee met zíjn positie; je gaat je dan afvragen of je het net als hij moet gaan zien en bijvoorbeeld porno normaal moet gaan vinden, niet moet zeuren.

Maar ergens, diep van binnen, weet je volgens mij heel goed wat je wel en niet wilt. Op het gebied van seksualiteit is dat wellicht zelfs nog wat sterker voelbaar. Je zegt dat het voor jou voelt alsof je een hoer bent, dat je hem steeds blijft plezieren, maar er weinig aandacht is voor jou. Ook daar lijkt het alsof je helemaal meegaat met ‘zijn positie’. Maar wat is die van jou? Wat wil jij? En wat wil je niet? Durf je daarvoor te blijven staan? En wat heb je daar dan voor nodig?

Laat het weten, ‘Kel’,  als je hier verder over door wilt praten. Dat kan ook met lotgenoten op ons forum. Contact met andere vrouwen in een dergelijke situatie kan je echt helpen om je hier minder alleen in te voelen en steviger positie in te durven nemen.

Hartelijke groet,
Anita