Hoe ga ik om met alle terugvallen?

Mijn man vertelde me al vroeg in onze relatie dat hij worstelde met een pornoverslaving. Na enkele jaren vond hij hulp in een zelfhulpgroep. Nu zijn we 9 jaar getrouwd en is het het nog niet gelukt om 1 jaar ‘nuchter’ te blijven. Ik weet dat ik hem niet kan helpen, dat hij het zelf moet doen. ik weet met mijn verstand dat het niet mijn schuld is, en toch… Bij elk herval voel ik me terug niets waard, elke keer opnieuw lijkt er een stukje zelfvertrouwen af te sterven. Ik moet elke keer opnieuw leren om van mezelf te houden. Hoe kan ik me hiertegen beschermen? Hoe kan ik hiermee omgaan?

‘Radeloos’

Antwoord van Anita

Beste Radeloos,

Wat pijnlijk voor je dat de pornoverslaving van je man al zolang speelt en dat er in de afgelopen jaren steeds terugvallen waren. Ik kan me indenken dat dat heftig en pijnlijk is. Je weet dat het niet jouw schuld is en toch ga je twijfelen aan jezelf. Je schrijft zelfs dat je opnieuw van je zelf moet leren houden na elke terugval, en dat geeft aan hoe groot de impact is. Het doet me afvragen hoe je hier zelf in de afgelopen jaren mee om bent gegaan en of er steun is voor jou? Heb je zelf hulp? Zijn er mensen in je omgeving bij wie je terecht kunt? Juist als er weinig steun is, is de impact groot en is het moeilijk om zelf te herstellen. Dus dat is een eerste advies wat ik je graag zou willen meegeven: zorg voor voldoende steun; ga erover delen met iemand in je omgeving en zoek professionele hulp, als je dat nog niet gedaan hebt.

In je mail schrijf je dat ‘hij het zelf moet doen’. En dat is natuurlijk waar. Jij kunt er niet voor zorgen dat hij clean blijft, maar dat betekent niet dat je geen enkele invloed hebt, dat je niets mag zeggen of dat jouw grenzen er niet mogen zijn. Ik ben dan ook wel benieuwd wat jij vindt van het feit dat hij terugvalt, wat jij denkt dat nodig is, wat je graag zou zien dat hij gaat doen, hoe je daarover communiceert met hem, wat dan zijn reacties is, en wat dat met jou doet. Als een man, ondanks een groep of hulp, blijft terugvallen, dan is het een logische stap dat hij de verantwoordelijkheid neemt om goed te gaan kijken naar wat maakt dat hij terugvalt, welke patronen daar nog zijn en wat hij eraan gaat doen om een volgende keer een terugval te voorkomen. Vaak is er professionele hulp nodig voor hem om dat te gaan onderzoeken.

Als hij dat niet doet en/of als de terugvallen blijven, dan is het ook nodig dat er ruimte is voor de gevolgen die dat voor jou heeft. Voor veel stellen is dat lastig. Sommige vrouwen delen die gevolgen niet (meer) of stoppen ze weg. Sommige mannen willen niets horen van de gevolgen die het voor hun vrouw heeft, of worden dan boos. Ook dat heeft invloed op de impact die een terugval voor je heeft. Je kunt je voorstellen dat het nogal scheelt of een man een terugval bijvoorbeeld uit zichzelf opbiecht, zijn buddy erover inlicht, open staat voor de pijn die het zijn vrouw doet, en open is over de reden dat hij terugviel en wat hij gaat doen om het de volgende keer te voorkomen óf dat een vrouw het zelf moet ontdekken, er niet gesproken wordt over de gevolgen en er geen dieper inzicht komt in de onderliggende patronen.

Dus daar zou het mijns inziens over moeten (kunnen) gaan. En als dat niet lukt, dan is het voor jezelf nodig om, met bv een therapeut, te gaan kijken naar wat jij vervolgens zelf kunt doen. Om te helen van wat je al hebt meegemaakt en ook om jezelf te beschermen en na te denken over wat je nodig hebt en wat jouw grenzen zijn.

Ik hoop dat je hier wat mee kunt, Radeloos. Laat het weten als je verder hierover door wilt praten of als we op een andere manier iets voor je kunnen betekenen. Je bent ook welkom op het forum waar je met andere vrouwen hierover in gesprek kunt, of op de training ‘Dealen met een seksverslaafde’ die we op 17 september organiseren.

Hartelijke groet,
Anita