Ik ben het zat dat hij altijd terugvalt als hij even tegenslag heeft

Drie jaar geleden heeft mijn man verteld dat hij vreemd is gegaan en lijdt aan een seksverslaving. Ik heb de keuze gemaakt om samen met hem door te gaan en te knokken tegen zijn seksverslaving, hij is naar mannengroepen geweest en samen hebben we relatietherapie gedaan.

Met wat ups en downs ging het de laatste tijd best wel goed. Maar nu is bij mij het kwartje gevallen dat er een cirkel door zijn leven gaat: er gebeurt wat vervelends (bijvoorbeeld op zijn werk), hij raakt daarvan in de put, gaat masturberen, zegt tegen mij dat hij de fout is in gegaan. Ik raak hiervan best gekwetst, maar zeg tegen hem: ‘dat is vervelend, maar kom op we gaan er weer tegen aan’ (ik pik het allemaal maar). Op zijn werk wordt het weer uitgepraat en het gaat weer goed tot het moment dat er weer een tegenslag komt, en dan begint het riedeltje weer opnieuw.

Ik ben het zat! Ik moet alles steeds maar pikken en hij versloft het allemaal maar. Dit heb ik hem goed duidelijk gemaakt! En nu zegt hij dat hij er echt voor gaat knokken. Ik moet het nog maar eens zien… Ik heb aan het begin gezegd: scheiden is geen optie, al zit dit nu wel in m’n hoofd…Wat zal ik doen?

‘Hopeloosje’

Antwoord van Anita

Beste Hopeloosje,

Allereerst wil ik je zeggen dat ik het mooi vind dat je drie jaar geleden de keuze hebt gemaakt om door te gaan met je relatie. Seksverslaving en vreemdgaan zal enorm veel beschadigd hebben voor jullie beiden, maar jullie geloofden erin dat jullie relatie een kans had om te herstellen! En daar heb je ook al wat van gemerkt: je man heeft mannengroepen gedaan, jullie hebben samen therapie gehad en je merkt dat het beter ging.

En dan merk je nu dat de verslaving nog niet helemaal weg is. Als hij het moeilijk heeft, valt hij een stukje terug in zijn verslaving. Je schrijft niet of hij – behalve het masturberen – dan ook porno kijkt, maar ik kan me voorstellen dat je daar bang voor bent. Dat je misschien ook bang bent dat hij weer helemaal terugvalt en ook uiteindelijk weer zal vreemdgaan. Is die angst bespreekbaar trouwens? Kun je vertellen wat dit met je doet en waar je bang voor bent?

Je man zegt nu dat hij er echt voor gaat knokken, en dat zou zomaar kunnen betekenen dat hij van plan is om heel erg zijn best te doen om een volgende keer niet terug te vallen. Maar ‘heel erg je best doen’ helpt eigenlijk nooit als er sprake is van een verslaving. Een verslaving wordt niet opgelost door nog harder je best te doen, maar doordat je de onderliggende problematiek gaat aanpakken. En ik denk dat dat is, wat er nu zou moeten gebeuren: de diepte ingaan. Je man moet inzicht krijgen waarom hij, als hij het moeilijk heeft, teruggrijpt naar verslavingsgedrag. Welke gedachten spelen daarbij een rol? Welke nood of leegte of behoefte heeft hij op die momenten en hoe kan hij die op een andere manier leren invullen dan met masturberen (en/of porno)? En wie kan hem daarbij gaan helpen? Gesprekken met een hulpverlener? Of regelmatig contact met een accountability-partner?

Het is niet raar om opnieuw een stukje hulp te gaan vragen, nadat jullie al eerder een traject hebben gedaan. Ik denk dat het voor veel mannen zo is, dat na verloop van tijd blijkt dat er toch nog een stukje verslaving aanwezig is (in gedrag of gedachten). Dat geeft ook aan hoe hardnekkig verslaving is, en hoe diep het zit. Voor jullie is het nu de tijd om de wortel van verslaving nog verder aan te pakken. En dat mag je verwachten van je man. Niet dat hij nog beter zijn best gaat doen, maar dat hij de diepte in durft te gaan, samen met iemand die hem hierin een stuk kan begeleiden.

En als jij ondertussen zelf ook verlangt naar hulp of een luisterend oor, weet je dan welkom op ons forum, in onze groepen of op onze activiteiten. En je mag uiteraard ook altijd contact opnemen als je hierover door wilt praten of als je iets anders wilt vragen of delen!

Hartelijke groet,
Anita