In de afgelopen maanden heb ik het meermaals gehoord: “De verslaving is een probleem van jou man. Het heeft niets…

Onze relatie staat erg onder druk. Wat kunnen mijn vrouw en ik doen?
We hebben deze vraag voorgelegd aan één van de hulpverleners die betrokken is bij onze stichting; Wilbert Weerd (praktijk ‘Dichterbij Herstel’ in Barneveld):
Ik heb verschillende keren geprobeerd van mijn pornoverslaving af te komen. Na nu weer bezweken te zijn, heb ik me, op aandringen van mijn vrouw, aangemeld bij een mannengroep seksverslaving. Nog voor de aanmelding de deur uit was, ben ik weer bezweken voor verleiding en heb een sexsite opgezocht. De relatie staat erg onder druk. Mijn vrouw vindt het heel goed dat ik me aangemeld heb voor hulp, maar is nu heel erg aan het zoeken naar een oorzaak, denkt dat ik de oorzaak bij haar leg, is wantrouwend, wil geen lichamelijk contact meer. Dat maakt op momenten van verleiding de strijd extra moeilijk. Ze vertrouwt me niet omdat ik ook een tijd verzwegen heb dat ik weer teruggevallen was en daarover gelogen heb. Wat moeten we doen??
Binnen afzienbare tijd komt er een intake gesprek voor de mannengroep en hoop ik dat we extra gesprekken kunnen doen. Mijn vrouw is onlangs bezig geweest om jullie site door te lezen en e.e.a. op te zoeken over pornoverslaving, maar helpt dat? Of kom je dan juist op ideeën die niet voor onze situatie kloppen? Ik geef mijn vrouw geen schuld van mijn gedrag. Ik ben daar zelf verantwoordelijk voor. De hele pornoverslaving staat los van liefde. Als man kan ik dat zien als een verslaving aan iets wat niet goed voor je is: alcohol, vette hap, teveel chocolade. Ik slik anti-depressiva die dezelfde bijwerkingen hebben als pornoverslaving: verminderde erectie, moeite met klaarkomen, spontane zaadlozingen. dat maakt e.e.a. nog ingewikkelder. Heeft u tips om de tijd tot aan de intake op een goede manier te overbruggen?
‘Theo’
Antwoord van Wilbert
Beste Theo,
Zo te lezen is je vrouw zowel boos, angstig als onzeker. Ze probeert waarschijnlijk grip te krijgen op jou en de situatie, mogelijk vanuit de pijn en beschadiging die jou pornokijken met haar als vrouw doet. Zo te lezen voel jij je onbegrepen door haar en andersom. Volgens mij is het zinvol voor je vrouw om informatie te verzamelen en zo te proberen uit te zoeken hoe ze het beste om kan gaan met de situatie. De informatie en artikelen op Kostbaar Vaatwerk zijn daar erg nuttig voor. Niet alles zal van toepassing zijn, maar het geeft je vrouw iets van een referentie van wat normaal is en wat ze voelt/mag voelen. Geef haar vooral de ruimte die ze nodig heeft om daarin haar weg te mogen zoeken!
Het belangrijkste wat jij volgens mij kunt doen is je niet zo druk maken of je vrouw weg gaat, boos op je is of nog verder verward raakt. Ik meen te proeven dat je je vooral druk maakt dat het bij haar niet goed gaat of dat zij de verkeerde informatie krijgt. Waarschijnlijk voel jij je onmachtig en onzeker hoe dit allemaal verder moet en weet je het ook niet goed. Je wilt haar bereiken, omdat je wellicht onrustig, bang of boos wordt van haar afstandelijkheid en/of vijandigheid. Maar het is logisch dat ze jou nu nog niet vertrouwt, natuurlijk wil ze even geen lichamelijk contact, natuurlijk is ze onzeker en boos als ze ergens het gevoel heeft dat jij de oorzaak bij haar legt. Dat is een begrijpelijke reactie; daarachter schuilt haar pijn, haar gemis aan een betrouwbare en reine man, haar eenzaamheid en haar onzekerheid. Voor jou staat de pornoverslaving los van liefde, maar voor haar is dat niet zo. Ga niet tegen haar reactie in omdat jij het geen redelijke of terechte reactie vindt!
Je zal moeten verdragen dat jouw virtuele ontrouw deze gevolgen heeft. Als jij seksuele opwinding en orgasme beleeft met allerlei pornosterren, dan kwetst dit haar. Het raakt haar diep. Je zult voor jezelf moeten leren accepteren dat je daardoor je huwelijk beschadigd hebt en dat die beschadiging zelfs heel ernstig is als het langer heeft geduurd. Als je dat accepteert kan je er beter voor haar zijn, omdat je minder bezig zal zijn je huwelijk te redden (wat vaak een egoïstisch motief heeft) en daarmee meer ruimte kunt geven aan je vrouw. Jij hebt haar niet nodig om de momenten van verleiding te weerstaan, omdat zij – zoals je schrijft – ook niet de oorzaak is. Wat jij nodig hebt, is waarschijnlijk om iets te gaan delen van je diepere gevoel van falen, tekortschieten of pijn. Als je dat nu niet met je vrouw kunt, doe dit dan samen met een vriend. Stimuleer je vrouw (ook) over haar pijn (met iemand) te praten, als ze dat wilt.
Veel rust toegewenst om niet vanuit angst en paniek te handelen maar de gevolgen van je daden te dragen en daar verantwoordelijkheid voor te nemen.
Groet,
Wilbert