Deze blog is een bewerking van de lezing die Anita hield op de echtparendag in november 2024 Als ik met…

De beste keuze
Als je ontdekt of hoort dat je man seksverslaafd is, dan kom je in een crisis terecht. Je leven staat op zijn kop. Je kunt niet meer helder denken en álles om je heen lijkt anders dan daarvoor. Emoties denderen door je heen en je hebt geen idee wat je nu nog moet doen. Je wilt eigenlijk maar 1 ding: úit die crisis en wel zo snel mogelijk. Als jij in zo’n situatie zit; als het monster dat seksverslaving heet je huwelijk is binnengedrongen. Wat doe jij dan?
Ga je extra hard werken, om maar niet stil te hoeven staan bij wat dit allemaal met je doet? Niet stil zitten, niet willen nadenken, niet durven slapen, maar bezig, bezig, bezig zijn. Niet nadenken, niet huilen, niet praten. De automatische piloot van steeds maar weer bezig zijn helpt jou deze vreselijke situatie te overleven. Hoop je.
Of ga je extra veel eten misschien. Troost-voedsel. Verdovingsvoedsel, dat jou helpt om de pijn te verzachten en de realiteit te vergeten. Eten en blijven eten om naar niet na te hoeven denken, niet te hoeven huilen. De enige oplossing binnen jouw bereik. Lijkt het.
Of misschien ga je, net als ik indertijd, heel veel slapen. Slapen als vluchtmiddel. Met het dekbed over je hoofd wordt alles om je heen stil. Als je slaapt voel je niets, denk je niets, hoef je niets. Je kiest voor een droomtoestand die beter is dan de keiharde werkelijkheid die helaas weer tot je doordringt nadat de slaap is geweken. En dan is het opnieuw zoeken naar mogelijkheden voor die allesverdovende slaap, omdat je anders de dag niet doorkomt. Denk je.
Het zijn overlevingsmechanismen. Ze lijken automatisch in werking te treden als het leven te moeilijk, te pijnlijk wordt. Wat is jouw manier om met moeilijke omstandigheden in je leven om te gaan? Herken je de vluchtwegen van werken, eten, of slapen? Of heb jij misschien nog iets heel anders? Vluchtwegen als deze zijn patronen die vaak al in je jeugd gelegd zijn. Het is moeilijk om je daaraan te onttrekken, om te kiezen voor een andere, dan die voor de hand liggende, ingesleten weg. Het is moeilijk, maar zó noodzakelijk.
In de Bijbel staat een verhaal over twee vrouwen die ook in een soort crisis terecht kwamen. Ze kregen hoog bezoek, en dat zette de boel ineens helemaal op zijn kop. De gastvrijheid schreef voor dat alle gasten voorzien moesten worden van eten, drinken, een warm welkom en een schoon huis. Eén van die vrouwen, Martha, ging keihard aan het werk om al die dingen te doen die moesten gebeuren. Ze hoorde, of zag waarschijnlijk niets meer dan die hele berg voedsel die moest worden klaargemaakt en al die mensen die honger en dorst zouden hebben. Terwijl de gasten binnenkwamen liep zij de benen uit haar lijf om ze allemaal op tijd te bedienen.
En de andere vrouw – Maria, haar zus – wat deed die? Maria liep de benen niet uit haar lijf. Maria zat aan de voeten van Jezus, die de hoofdgast was. Natuurlijk wist ook zij van al die regels omtrent gastvrijheid. Natuurlijk zag ze wel hoe haar zuster hard aan het werk was om alles gedaan te krijgen. Maar Maria had een beslissing genomen, diep in haart hart, om te kiezen voor datgene waar haar hart naar uitging. En daarom zat ze daar: dicht bij Jezus, om niets te missen van wat Hij aan de mensen vertelde. Haar hart dronk de woorden in die voor haar zoveel meer bevredigend waren dan voedsel of water ooit zouden kunnen zijn. Maria koos het beste deel, zei Jezus later.
Natuurlijk is de ‘crisis’ van Maria en Martha niet te vergelijken met de crisis waar je als partner van een seksverslaafde in terecht komt. Martha en Maria hadden waarschijnlijk niet te maken met al die heftige en verwarrende emoties waar wij mee te dealen hebben. Zij hadden op dat moment de keuze tussen: hard werken en je houden aan de regels van gastvrijheid, óf kiezen voor aan de voeten van Jezus zitten.
Maar hebben wij in feite niet dezelfde keuze als zij? Ook wij kunnen kiezen, toch? Kiezen tussen onze overlevingsmechanisme die schreeuwen om hard werken, slaap, eten of nog wat anders. Óf kiezen voor datgene wat we werkelijk nodig hebben: aan de voeten van Jezus zijn. Zijn woorden van Leven zijn zoveel beter dan de verdoving die werk, eten of slaap ons geeft. Zijn waarheid leert ons om om níet te kiezen voor vergetelheid en verdringing, maar om de realiteit onder ogen te durven zien, hoe moeilijk die ook is. En weet je: je kúnt de realiteit onder ogen zien, omdat je aan Zijn voeten beseft dat je niet alleen bent. Omdat Hij je een weg wijst. Omdat Hij je juist daar laat zien hoeveel Hij van je houdt. Aan Zijn voeten ontdek je dat je geen willoos slachtofer bent van het gedrag van je man, maar dat je een overwinnaar bent in Christus. Hij gaat zijn weg met jou, dwars door die crisis heen. Als jij je leven, je wil, je gevoel, je verleden, je toekomst aan Hem toewijd, dan mag je weten dat je toekomst hoopvol is, hóe diep de crisis ook is, en hoe wanhopig je je ook voelt.
Kies vandaag nog voor het beste deel: neem tijd om aan de voeten van Jezus te zitten. Richt je hart en je gedachten op datgene wat echt belangrijk is. Stop met vluchten. Ga zitten, wees stil en drink Zijn woorden in.
Anita
Klik hier voor het lied ‘At Your Feet’ van Casting Crowns